کنفرانس در مجلس ملی فرانسه - 17اردیبهشت 1
|
در کنفرانسی در مجلس ملی فرانسه با حضور خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران،
ژرار شاراس - نماینده مجلس ملی فرانسه، رئیس کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک گفت:
«خانم رئیس جمهور، همکاران گرامی، نمایندگان مجلس، خانم ها و آقایان
به نام کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک، مفتخرم که برای ششمین جلسه در مجلس ملی فرانسه میزبان شما هستم و نیز برای سومین بار در سالن حزب اکثریت حکومتی، سالنی که نام یک جمهوریخواه نامدار را بر روی خود دارد. یک دموکرات و یک متفکر بزرگ. یعنی ویکتور هوگو.
البته حمایت ما از آرمان شما، یعنی دموکراسی برای ایران و صلح برای آن منطقهٴ حساس جهان یعنی خاورمیانه، این همبستگی به تعداد بیشتری از نمایندگان مجلس و همچنین سناتورهای بیشتری گسترش یافته و هم چنان حمایتی فراگیر است. حمایتی شامل گرایش های مختلف سیاسی. حمایتی فراگیر و شامل گرایش های مختلف نمایندگان مجلس ملی. بله، چه در جناح چپ چه راست و چه میانه باشیم، تنها واکنش ما در برابر آنچه در ایران تحت دیکتاتوری مذهبی حاکم واقع شده و هم چنان واقع می شود، فقط ابراز انزجار است.
زیرا حقیقت اوضاع در ایران همین است. اگر چه برخی رسانه ها با عجله تلاش کردند به ما بباورانند که با روی کارآمدن روحانی در ایران با یک رئیس جمهور مدره مواجه هستیم. اما شما به خوبی می دانید که سرخوردگی از این امر زمان زیادی طول نکشید و امروز این داده ها هستند که حرف می زنند؛ و گزارش های سازمان ملل و سازمانهای غیردولتی بین المللی می گویند، وضعیت حقوق بشر در کشور شما به شدت رو به وخامت گذاشته است. این موضوعی است که در این جلسه توسط تعدادی از سخنرانان مورد اشاره قرار خواهد گرفت. ما همچنین به موضوع هسته یی خواهیم پرداخت و مذاکره یی که از چند ماه پیش شروع شده است.
رژیم ایران تلاش می کند یک نوع شفافیت نشان دهد و بگوید که خواهان کسب سلاح اتمی نیست. موضوعی که ما برای شک دربارهٴ آن دلایل متعددی داریم. نه فقط به دلیل رویکردش در مذاکرات، بلکه به دلیل مشاهدهٴ رفتار خشونت بار و توسعه طلبانهٴ آن در کشورهای منطقه، به ویژه در عراق و سوریه؛ جاهایی که (این رژیم) از دیکتاتورهای خونریز حمایت می کند.
سخنرانان همچنین به موضوع دیگری خواهند پرداخت که موضوع نگرانی دائمی کمیته پارلمانی ماست: منظورم امنیت و حفاظت ساکنان کمپ لیبرتی است که حدود 3هزار تن از اعضای مجاهدین در آن مستقر هستند. آنها از زمان انتقالشان از کمپ اشرف در آنجا به سر می برند؛ این جابه جایی با هدف انتقال آنها به کشورهای ثالث صورت گرفت، امری که هنوز محقق نشده است.
علاوه بر خطر روزمره حملات موشکی که تا کنون حدود 15 کشته و صدها زخمی بر جای گذاشته، در واقع این یک اردوگاه بازداشت خودسرانه است که دولت عراق ایجاد کرده است؛ دولتی که خود وابسته به رژیم ایران است. پس این پناهندگان ایرانی تحت یک بازداشت خودسرانه هستند. آنها در آنجا از حقوق پایه یی خود، مثل دسترسی به دارو و درمان، محرومند. چند لحظه قبل، یادبود یکی از این شهیدان را برگزار کردیم؛ کسی که از رسیدن او به بیمارستان جلوگیری شد و جان باخت. همهٴ اعضای این کمپ با این محدودیتها، به ویژه محدودیتهای غذایی و دارویی، مواجهند.
دوستان گرامی این یک بررسی کلی از موضوعاتی بود که در این جلسه به آن پرداخته خواهد شد.
حالا من رشته سخن را با خوشوقتی بسیار به خانم مریم رجوی می سپارم».
برونو لورو - رئیس گروه اکثریت سوسیالیست در مجلس ملی فرانسه
در ابتدا می خواهم چند کلمه یی به دوستان عزیز، خانم مریم رجوی گرامی و همکاران عزیز بگویم. از این که میزبان شما در سالن گردهمایی گروه سوسیالیست هستم، بسیار خوشبختم. و به همین دلیل این سالن در اختیار شما قرار داده شده است. به خاطر این که این سالن بزرگترین سالن است، به حزب اکثریت تعلق دارد و علاوه بر آن متعلق به گروه سوسیالیست است. این را من در چندین نوبت به شما گفته ام که این سالن در اختیار شماست تا در آن گردهمایی برگزار کنید. این اولین بار نیست که شما در آن حضور دارید.
میزبانی از شما ساده نیست. برای این که تا دیگران مطلع می شوند که من این سالن را به شما داده ام، از من سؤال می کنند، چرا؟ به من می گویند که چه طور شد؟ در حالی که نمی خواهم زیاد وارد این موضوع بشوم، به شما دلیل آن را می گویم. دلیل اول شاید این باشد که شما را دوستان عزیز خطاب کنم. وقتی می گوییم دوستان عزیز، به این معنی است که در آن همچنین امکان بحث و اختلاف نظر بین ما وجود دارد. این سالن را که من در اختیار شما گذاشته ام، حامل ارزشهای گروه (سوسیالیست) است. می بینم، افرادی که این جا هستند، خوب الزاماً همه سوسیالیست نیستند و در بین آنها افراد رادیکال هم وجود دارد، اعضای سایر گروه های سیاسی نیز این جا هستند، مثلاً افرادی از حزب او.ام.پ.چون ما در این کشور ارزشهای مشترکی داریم که بر اساس آن معتقدیم در موقعیتی قرار می گیریم که می توانیم با همدیگر و با شما بحث و تبادل نظر کنیم.
من با میزبانی از شما قطعاً از ارزشهای مشترکی که داریم بهره می برم. من شما را در نبردتان و اشکالی که در این نبرد به کار می گیرید آزاد می گذارم. من همیشه به شما پیشنهاد می کنم، البته امروز ضرورتی در یادآوری آن نمی بینم که حتی الامکان از همهٴ ابزارهایی که در دسترس قرار دارند، از جمله از دموکراسی، استفاده کنید تا بتوانید دموکراسی را رو به جلو حرکت بدهید.
برای به اشتراک گذاشتن این دیدگاهها، باید امکانی برای بیان آن وجود داشته باشد. و من به خوبی متوجه هستم که این ظرف در مجلس فرانسه، ظرف مناسبی برای پژواک دیدگاههای شما است. و این باعث افتخار فرانسه است. این باعث افتخار فرانسه است و من خوشبختم که از این جا امکان ارسال پیام هایی وجود دارد که پیام کینه نیستند. بلکه پیام اتحاد، پیام دموکراسی و پیام برای ترقی و پیشرفت هستند. زیرا من امیدوارم که در اسرع وقت یک فضای دموکراتیک به طور واقعی مهیا باشد. این یک پیشرفت فوق العاده خواهد بود و این پیشرفت با قدمهای کوچکی که شما طی سالیان گذشته ساختید، محقق خواهد شد. سالیان بسیار طولانی برای رسیدن به چیزی که از نظر من تنها راه ممکن است و آن یک مقابلهٴ دموکراتیک است؛ چیزی که به مردم ایران این امکان را می دهد تا رهبران خود را انتخاب کنند و در ادامه در جهتی که خودشان انتخاب کرده اند، تکامل پیدا کنند. به همین دلیل من و همکارانم این تالار را امشب، فردا و پس فردا در دسترس و اختیار شما قرار می دهیم. متشکرم».
ژرار شاراس - نماینده مجلس ملی فرانسه، رئیس کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک گفت:
«خانم رئیس جمهور، همکاران گرامی، نمایندگان مجلس، خانم ها و آقایان
به نام کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک، مفتخرم که برای ششمین جلسه در مجلس ملی فرانسه میزبان شما هستم و نیز برای سومین بار در سالن حزب اکثریت حکومتی، سالنی که نام یک جمهوریخواه نامدار را بر روی خود دارد. یک دموکرات و یک متفکر بزرگ. یعنی ویکتور هوگو.
البته حمایت ما از آرمان شما، یعنی دموکراسی برای ایران و صلح برای آن منطقهٴ حساس جهان یعنی خاورمیانه، این همبستگی به تعداد بیشتری از نمایندگان مجلس و همچنین سناتورهای بیشتری گسترش یافته و هم چنان حمایتی فراگیر است. حمایتی شامل گرایش های مختلف سیاسی. حمایتی فراگیر و شامل گرایش های مختلف نمایندگان مجلس ملی. بله، چه در جناح چپ چه راست و چه میانه باشیم، تنها واکنش ما در برابر آنچه در ایران تحت دیکتاتوری مذهبی حاکم واقع شده و هم چنان واقع می شود، فقط ابراز انزجار است.
زیرا حقیقت اوضاع در ایران همین است. اگر چه برخی رسانه ها با عجله تلاش کردند به ما بباورانند که با روی کارآمدن روحانی در ایران با یک رئیس جمهور مدره مواجه هستیم. اما شما به خوبی می دانید که سرخوردگی از این امر زمان زیادی طول نکشید و امروز این داده ها هستند که حرف می زنند؛ و گزارش های سازمان ملل و سازمانهای غیردولتی بین المللی می گویند، وضعیت حقوق بشر در کشور شما به شدت رو به وخامت گذاشته است. این موضوعی است که در این جلسه توسط تعدادی از سخنرانان مورد اشاره قرار خواهد گرفت. ما همچنین به موضوع هسته یی خواهیم پرداخت و مذاکره یی که از چند ماه پیش شروع شده است.
رژیم ایران تلاش می کند یک نوع شفافیت نشان دهد و بگوید که خواهان کسب سلاح اتمی نیست. موضوعی که ما برای شک دربارهٴ آن دلایل متعددی داریم. نه فقط به دلیل رویکردش در مذاکرات، بلکه به دلیل مشاهدهٴ رفتار خشونت بار و توسعه طلبانهٴ آن در کشورهای منطقه، به ویژه در عراق و سوریه؛ جاهایی که (این رژیم) از دیکتاتورهای خونریز حمایت می کند.
سخنرانان همچنین به موضوع دیگری خواهند پرداخت که موضوع نگرانی دائمی کمیته پارلمانی ماست: منظورم امنیت و حفاظت ساکنان کمپ لیبرتی است که حدود 3هزار تن از اعضای مجاهدین در آن مستقر هستند. آنها از زمان انتقالشان از کمپ اشرف در آنجا به سر می برند؛ این جابه جایی با هدف انتقال آنها به کشورهای ثالث صورت گرفت، امری که هنوز محقق نشده است.
علاوه بر خطر روزمره حملات موشکی که تا کنون حدود 15 کشته و صدها زخمی بر جای گذاشته، در واقع این یک اردوگاه بازداشت خودسرانه است که دولت عراق ایجاد کرده است؛ دولتی که خود وابسته به رژیم ایران است. پس این پناهندگان ایرانی تحت یک بازداشت خودسرانه هستند. آنها در آنجا از حقوق پایه یی خود، مثل دسترسی به دارو و درمان، محرومند. چند لحظه قبل، یادبود یکی از این شهیدان را برگزار کردیم؛ کسی که از رسیدن او به بیمارستان جلوگیری شد و جان باخت. همهٴ اعضای این کمپ با این محدودیتها، به ویژه محدودیتهای غذایی و دارویی، مواجهند.
دوستان گرامی این یک بررسی کلی از موضوعاتی بود که در این جلسه به آن پرداخته خواهد شد.
حالا من رشته سخن را با خوشوقتی بسیار به خانم مریم رجوی می سپارم».
برونو لورو - رئیس گروه اکثریت سوسیالیست در مجلس ملی فرانسه
در ابتدا می خواهم چند کلمه یی به دوستان عزیز، خانم مریم رجوی گرامی و همکاران عزیز بگویم. از این که میزبان شما در سالن گردهمایی گروه سوسیالیست هستم، بسیار خوشبختم. و به همین دلیل این سالن در اختیار شما قرار داده شده است. به خاطر این که این سالن بزرگترین سالن است، به حزب اکثریت تعلق دارد و علاوه بر آن متعلق به گروه سوسیالیست است. این را من در چندین نوبت به شما گفته ام که این سالن در اختیار شماست تا در آن گردهمایی برگزار کنید. این اولین بار نیست که شما در آن حضور دارید.
میزبانی از شما ساده نیست. برای این که تا دیگران مطلع می شوند که من این سالن را به شما داده ام، از من سؤال می کنند، چرا؟ به من می گویند که چه طور شد؟ در حالی که نمی خواهم زیاد وارد این موضوع بشوم، به شما دلیل آن را می گویم. دلیل اول شاید این باشد که شما را دوستان عزیز خطاب کنم. وقتی می گوییم دوستان عزیز، به این معنی است که در آن همچنین امکان بحث و اختلاف نظر بین ما وجود دارد. این سالن را که من در اختیار شما گذاشته ام، حامل ارزشهای گروه (سوسیالیست) است. می بینم، افرادی که این جا هستند، خوب الزاماً همه سوسیالیست نیستند و در بین آنها افراد رادیکال هم وجود دارد، اعضای سایر گروه های سیاسی نیز این جا هستند، مثلاً افرادی از حزب او.ام.پ.چون ما در این کشور ارزشهای مشترکی داریم که بر اساس آن معتقدیم در موقعیتی قرار می گیریم که می توانیم با همدیگر و با شما بحث و تبادل نظر کنیم.
من با میزبانی از شما قطعاً از ارزشهای مشترکی که داریم بهره می برم. من شما را در نبردتان و اشکالی که در این نبرد به کار می گیرید آزاد می گذارم. من همیشه به شما پیشنهاد می کنم، البته امروز ضرورتی در یادآوری آن نمی بینم که حتی الامکان از همهٴ ابزارهایی که در دسترس قرار دارند، از جمله از دموکراسی، استفاده کنید تا بتوانید دموکراسی را رو به جلو حرکت بدهید.
برای به اشتراک گذاشتن این دیدگاهها، باید امکانی برای بیان آن وجود داشته باشد. و من به خوبی متوجه هستم که این ظرف در مجلس فرانسه، ظرف مناسبی برای پژواک دیدگاههای شما است. و این باعث افتخار فرانسه است. این باعث افتخار فرانسه است و من خوشبختم که از این جا امکان ارسال پیام هایی وجود دارد که پیام کینه نیستند. بلکه پیام اتحاد، پیام دموکراسی و پیام برای ترقی و پیشرفت هستند. زیرا من امیدوارم که در اسرع وقت یک فضای دموکراتیک به طور واقعی مهیا باشد. این یک پیشرفت فوق العاده خواهد بود و این پیشرفت با قدمهای کوچکی که شما طی سالیان گذشته ساختید، محقق خواهد شد. سالیان بسیار طولانی برای رسیدن به چیزی که از نظر من تنها راه ممکن است و آن یک مقابلهٴ دموکراتیک است؛ چیزی که به مردم ایران این امکان را می دهد تا رهبران خود را انتخاب کنند و در ادامه در جهتی که خودشان انتخاب کرده اند، تکامل پیدا کنند. به همین دلیل من و همکارانم این تالار را امشب، فردا و پس فردا در دسترس و اختیار شما قرار می دهیم. متشکرم».
http://www.mojahedin.org/
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen