جاده صافکنهای جنگ (۴۴) کریم قصیم

جاده صافکنهای جنگ (۴۴)


سیاست اَپیسمنت غرب با فاشیسم دهه سی قرن بیستم

کریم قصیم

پیشینه: در نیمه دوم سپتامبر ۱۹۳۸ خطر تجاوز نظامی هیتلر به چکسلواکی و احتمال یک جنگ بزرگ اروپایی می رفت. دستاویز تهدیدهای هیتلر تشدید ناآرامی در منطقه عمدتاً آلمانی نشین «زودت» در چکسلواکی بود. اغتشاشاتی که عوامل خودش آنها را دامن می زدند. چمبرلین, نخست وزیر بریتانیای کبیر, رأساً سکان سیاست استمالت از هیتلر را به دست گرفته, حاضر بود با بخشیدن امتیازات دلخواه هیتلر, حتی به قیمت واگذاری منطقه زودت به او, مانع وقوع جنگ شود. ابتدا (در نیمه ماه سپتامبر) در برشتسگادن به دیدار پیشوای نازیها شتافت و در پایان ملاقات خواسته فورر را پذیرفت و قول داد موافقت کابینه های انگلستان و فرانسه را جلب و شرایط هیتلر را ( ازهمه مهمتر اصل جدایی آلمانیهای زودت را ) به دولت چکسلواکی تحمیل کند. یک هفته بعد با کرسی نشاندن آن خواسته, بار دیگر برای دیدار هیتلر به آلمان پرواز کرد. در «کنفرانس بادگودسبرگ,۲۳ سپتامبر۱۹۳۸» هیتلر به راه نیامد, برعکس, با زبانی تند و زیاده خواهیهای مضاعف, تهدید نمود که اگر خواسته های تازه اش به سرعت مورد قبول دولت چکسلواکی واقع و اعلام نشود, به حمله نظامی همه جانبه و اشغال و نابودی آن کشور دست خواهد زد. چمبرلین جاخورد و بار دیگر پذیرفت موافقت کابینه انگلستان و دولت فرانسه را با زورگویی و شرایط تجاوزگرانه هیتلر به دست آورد. همچنین قول داد, به ازاء « حفظ صلح», مفاد آن ضرب الاجل را به دولت چکسلواکی ُحقنه کند! متن اولتیماتوم ” پیشوا” به قرار زیر بود:
ادامه مطلب از این لینک
dhttp://www.hambastegimeli.com/index.php?option=com_content&view=article&id=37129:-44&catid=11:2009-09-22-08-59-59&Itemid=15